Strona:Asnyk Adam - Pisma 03. Wydanie nowe zupełne.djvu/237

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
IX.


Wierzaj w serc ludzkich piękność idealną,
I tą pięknością karm się i napawaj
I rosę uczuć zbieraj niewidzialną;
Lecz swego szczęścia na próbę nie dawaj,
I nie doświadczaj tych uczuć trwałości,
Które ci sączą słodki sen miłości.