Majer, wiedząc, że z Wilna, Moskwy 600 piechoty z armatami na Wicinach płynie Wilią do Kowna, a lądem jazda moskiewska konwojuje, zasadzkę uczynił, jazdę rozpędził i dawszy ognia do Wicin, zatopił Moskali.
Na d. 9. Augusta 1794, książę Poniatowski, prymas, czyli z przestrachu owej szubienicy, czyli spodziewając się być dociągnionym do sądu kryminalnego, nagle zachorował w Warszawie, a d. 12. tegoż o północy umarł, a że podczas ataków i oblężenia wtedy przez Prusaków i Moskwę milczały dzwony, więc głos onych nie ozwał się i cichą była eksportacya. [1] Pochowany na cmentarzu za miastem w polu.
Gdy Prusak z Moskwą przez dziesięć niedziel z okładem bombarduje bezskutecznie Warszawę, a zawsze z swą stratą, wycieńczając okolice warszawskie z furażów, bydła, i paląc wsie, dźwiga Opatrzność boska, za inspiracją naczelnika Kościuszki, Wielko-Polanów, zagrzewając ich do powstania narodowego, które na d. 21. i 22. Aug. 1794 wybuchło; złączone województwa Poznańskie, Kaliskie, Sieradzkie, Łęczyckie, Kujawskie, Inowrocławskie, i ziemia Gostyńska, Sochaczewska uczyniły Insurekcyę, i w nich będących Prusaków rozlokowanych po kilkaset, wyrżnęły, armaty, kasy znaczne zabrawszy, o czem naczelnik ani Warszawa wiedzieć nie mogła przez racyą oblężenia, ale Wilhelmowi Brandenburczykowi, będącemu w obozie pod Wolą, wiadoma już była ta insurekcya, a mianowicie, że pod Włocławkiem na statkach wielka płynąca amunicja i wielce potrzebna dla Wilhelma, przez insurgentów przez część zabrana, a reszta zatopiona, i dlatego na valetę [2] nadzwyczaj wielkie czynił bombardowanie, a w tem hazardownym sposobem sześciu delegowanych od Wielko-Polanów do naczelnika, i z tych ledwo dwóch, piechotą, przebranych po dziadowsku, przez wojska pruskie przyszlo i tę miłą doniosło wiadomość. W dzień 6. Sptbr. [3] największa z armat pruskich
- ↑
Eksportacya – od łacińskiego: exportatio, tj. wyprowadzenie, wywóz – wyprowadzenie zwłok na miejsce , gdzie mają spoczywać przed pogrzebem. Wyprowadzenie zwłok jest mniej lub bardziej uroczyste, zwł. w przypadku osób piastujących wysokie stanowiska.
- ↑ Na valetę – od łacińskich: vale, tj. bywaj zdrów, żegnaj; valete, tj. bywajcie zdrowi – tu w sensie na pożegnanie.
- ↑ 6. Sptbr. - 6 września 1794.
