Oto me dłonie, co nie pracowały
Na wonną myrrę, na gorący węgiel,
Oto me dłonie, co nie pracowały!
Oto me serce, co napróżno biło,
Aby u cierni boleć kalwaryjskich,
Oto me serce, co napróżno biło!
Oto me stopy, zbłąkane wędrowce,
Co na wezwanie łaski twojej śpieszą.
Oto me stopy, zbłąkane wędrowce!
O Boże grozy, o świętości Boże,
Biada! tę czarną otchłań mojej zbrodni,
O Boże grozy, o świętości Boże!
Boże pokoju, szczęścia i wesela,
Wszystką mą bojaźń, niewiadomość wszystką,
Boże pokoju, szczęścia i wesela!
Wszystko to, wszystko znasz ty, Panie Boże,
I żem ze wszystkich ludzi najbiedniejszy,
Wszystko to, wszystko znasz ty, Panie Boże...
Lecz to, co mam, o Panie, to ci daję...
Już nie kocham nikogo, prócz Dziewicy świętej,
Wszystkie inne miłości są mi zakazane,
A gdy trzeba, toż sama ognie mi świetlane
Zapali w duchu, który przez nią był dotknięty.
