Strona:Anioł Stróż Chrześcianina Katolika.djvu/165

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

sierdzie Twoje przychodzę, abym Cię do serca mego przyjął(a).


Akt skruchy.

O Boże mój, jakże mi żal, żem Cię dotąd nie kochał(a) tak, jak byłem(am) powinien(na) i z braku należytego uszanowania Ciebie, nieskończoną dobroć, po tylekroć obraził(a). Nienawidzę wszystkich grzechów tak śmiertelnych, jak powszednich i brzydzę się nimi, ufając miłosierdziu Twemu, o Boże,e mi je odpuścisz, o co Cię pokornie błagam za przyczyną N. P. Maryi. Amen.


Akt pragnienia.

Duszo moja, oto zbliża się szczęśliwa chwila, w któréj Jezus w Tobie zamieszka: Król nieba, Bóg, Zbawiciel, rzeczywiście do ciebie przychodzi. Gotuj się, przyjąć Go z godnością, mówiąc: Przyjdź, Jezu! przyjdź do serca, które tęskni za