Ta strona została uwierzytelniona.
Nawet Janek, pomocnik stróża, gdy wściekle macha miotłą po podwórzu, to też przyśpiewuje sobie:
Jak Kościuszko ich zoczył,
Kazał trąbić na bitwę.
Wtem Głowacki wyskoczył,
A miał kosę, jak brzytwę.
Pamiętacie też, jak zadowoleni wrócili chłopcy z teatru, gdzie grano sztukę: „Kościuszko pod Racławicami“. Chłopcy byli zachwyceni i z zapałem powtarzali:
Gdzie najwięcej ludzi pada,
Tam Kościuszko leci,
Porządkuje, rozkazuje:
Trzymajcie się, dzieci!
Żeby my to jeno sami,
Toby mniejsza o to,
Lecz cóż będzie z Polakami,
Z ojczyzną sierotą?
Czyż to nie dziwne: o Kościuszce mówi babcia, o Kościuszce śpiewa dzia-
