Strona:Adam Mickiewicz Poezye (1822) tom drugi.djvu/083

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

de diis Samogittarum: „Nutrinnt etiam quasi deos penates, nigri coloris obesos et quadrupedes serpentes quosdam, givojtos, vocatos.“ Resp. Polon. et Luthu. ed. Elzeviriorum p. 309.

Stryjkowski jeszcze widział za czasów swoich zabytki téj czci starożytnéj u Łotyszów; a Gwagnin we wsi Ławaryszkach (Lavariski) o cztéry mile od Wilna.

14. Znane mi dobrze Witołda umowy.
Cała mowa Litawora jest wiernym obrazem tego, co podówczas w Litwie udzielni xiążęta o Witołdzie myślili.
15. Bagna Warega.
Okolice przyległe morzu Wariagskiemu czyli Normandskiemu, dzisiéjszemu Baltykowi. Polityką było zdawna wielkich xiążąt Litewskich rozsadzać swoich krewnych, prawem lenném w ziemiach na nieprzyjacielu zdobytych. Montwił, Mendog, Giedymin dali tego przykład.
16. Od Fińskich zatok po Chazarów morze.
Fińskie zatoki, pobrzeża Finlandyi. Morze chazarskie, dzisiaj czarne.
17. Co jest na Wilnie, lub Trockiém jeziorze.
Troki z dwóma zamkami, s których jeden pośród jeziora na wyspie zbudowany, były stolicą Kiéjstuta, a po tém dziedzictwem Witołda.