Quel rebelle! (Podchodzi do stolika)
Dla Pana mam un homme de bois:[1]
Chłopiec drewniany; dał mu sam Botwinko kije.
Trzysta kijów dziecięciu — figurez vous? — żyje![2]
85
(Do Pelikana) Nic nie wyznał?
Prawie nic, zęby tylko zaciął;
Krzyczy, że nie chce skarżyć niewinnych przyjaciół.
Ale z tych kilku słówek odkrywa się wiele:
Widać, że ci uczniowie jego przyjaciele.
C’est juste. Jaki upór![3]
Właśnie powiedziałem
90
Jaśnie Panu, że młodzież zarażają szałem,
Ucząc ich głupstw: na przykład, starożytne dzieje!
Któż nie widzi, że młodzież od tego szaleje.
Vous n’aimez pas l’histoire? Ha, ha, un satirique[4]
Aurait dit, że boisz się devenir historique.[5]
95
I owszem, uczyć dziejów: niech się młodzież dowie,
Co robili królowie, wielcy ministrowie...
C’est juste.
- ↑ w. 82 un homme de bois: = człowieczek z drewna.
- ↑ w. 84 figurez vous? = wyobraź Pan sobie!
— w D: Czterysta kijów dziecku! - ↑ w. 89 C’est juste = to racja; słusznie.
- ↑ w. 93 Vous n’aimez pas ] Vous n’êtes pas pour w D.
- ↑ w. 93—94 Vous n’aimez pas l’histoire? Ha, ha, un satirique Aurait dit... devenir historique = Pan nie lubisz historji? Ha, ha, satyryk powiedziałby, że boisz się stać figurą historyczną.
