Strona:Ada sceny i charaktery z życia powszedniego. T. 3.pdf/243

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

tki — miłość wszystkiego co piękne.... umysł sięgający wysoko.... szacunek ogółu.... wszystko ma.... Szczęśliwa kobieta!!
— Bez kwestyi — odparł szambelan, nie wiedząc o czém była mowa.... niezawodnie!!
Z drugiego pokoju oczy Karoliny szły za gwiazdą brylantową na czole Ady, a twarz wyrażała serdeczne politowanie — i w duszy mówiła sobie:
— Nieszczęśliwa kobieta!
Kto z nich miał słuszność? osądźcie — ja, nie wiem.

Genua — Drezno.
1876.
Koniec.