Strona:Ada sceny i charaktery z życia powszedniego. T. 3.pdf/226

 — Drugą z porządku — odparł Sroczyński — pierwszą wydałem za referendarza X.... drugą za niego, trzecią za kontrollera izby skarbowéj, czwartą za obywatela ziemskiego Promczyńskiego.... mają wieś niezgorszą, — a piąta się uparła i poszła za literata.... Panie Boże odpuść! Jeszcze w dodatku mąż jéj ma manię zbierania starych rupieci....
 — A Jazyga? zapytał Karol....
 — Albo to acindziéj nie wiesz jako i ja? rzekł kapitan. Wówczas kiedy go to pono pan sam tu przywiozłeś w nadziei, że panna zjedzie.... jak mu palnęła list.... dostał tyfusu....
 Na tém się skończyło — on tu o mało nie umarł, a ona się na rok do Włoch wybrała.... Podobno mu wyjeżdżając jeszcze coś napisała....
 — Mój kapitanie — słowo ci daję, to kobieta sumienna: miała być sama nieszczęśliwa i jego uczynić męczennikiem, lepiéj że się w czas opamiętała....
 — Tak, w czas! mruknął kapitan — po zamienieniu pierścionków.... a może i....
 — Kapitanie!!
 — Nie mówię nic, — wszak to kuzynka pańska. Robert że nie umarł, to łaska boża.
 — A jednak się późniéj ożenił?
 — On ożenił?? Ojciec i ja ożeniliśmy go.... niemal gwałtem... rzekł kapitan. Ja tego nie żałuję,