Toby był sposób jedyny rozgniewać ją i przyśpieszyć rozwiązanie. My powinniśmy udawać, że nie wiemy nic — a występować chyba w ostateczności.... Na to zawsze czas....
Ja znam poczciwą Adę — ja zawsze się lękałam jakiegoś podobnego końca.... un coup de tête. Znudziła się, to nic innego tylko nudy, zmęczenie.... Chce się zmienić jedną biedę na drugą, bo na świecie tak zawsze, człowiek mienia siekierkę na kijek.... a w końcu!!
Staruszka przerwała i żywo poczęła wnet mówić do stojącéj i słuchającéj z uwagą panny Dyakowskiéj:
— Jestem pewna, że gdyby teraz, korzystając z jéj znudzenia, przyzwoity człowiek się trafił, dobrze wychowany, wykształcony.... sprytny — wnetby parobczaka swego odepchnęła...
Wielkie dziwo, że sama jedna na wsi, otoczona koczkodanami, przystojnego chłopca sobie wybrała! Ale Ada ma gust i ma rozum, jak tylko mieć będzie w czém zrobić wybór, ręczę ci, głowę daję — da odprawę parobczakowi....
Więc myślą moją jest posłać tam pana Karola....
Panna Dyakowska stała milcząca; nie rychło wyrwało jéj się, nieoznaczonego wyrazu i znaczenia: — Aa!!
Strona:Ada sceny i charaktery z życia powszedniego. T. 2.pdf/7
Ta strona została uwierzytelniona.
