Strona:Ada sceny i charaktery z życia powszedniego. T. 1.pdf/86

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

nic nigdy nie będzie. Entre nous soit dit, głupowaty jest, ograniczony — naiwny jak dziecko.
— Może właśnie zacna nasza Ada chce w nim rozbudzić intelligencyę, trochę zawsze szydersko rzekł ks. prałat, tak, że wyrazy jego dwoiście mogła tłómaczyć słuchająca.
— Może, ale to stracone zachody — odrzekła panna Hortensya. W jego wieku już się nic nie budzi oprócz namiętności, które najprędzéj poruszyć można, nie mając wcale zamiaru. Na to przecie rozumna Ada winnaby zwrócić baczenie. Ale że sama jest zimna jak lód, zdaje jéj się....
Nie dokończyła; ks. Otto oglądał się poważnie, spoglądając to na gospodynię, to na mówiącą.
— Tego chłodu, który jéj pani zarzucasz — rzekł, — winszować należy w jéj położeniu. Jest to prawdziwa gratia status — i poprawił się zaraz prałat tłómaczeniem francuzkiém — a panna Hortensya pośpieszyła mu przerwać:
— Rozumiem....
Cichym szeptem dokończyła coś jeszcze uśmiechając się złośliwie stara panna, a prałatowi mimowolnie także usta się do uśmiechu skrzywiły. Westchnął.
— Jestem o nią spokojny — dodał — cel jéj życia wyższy zabezpiecza ją od wielu grożących innym ostateczności. Ten cel ma zawsze na ser-