Strona:Ada sceny i charaktery z życia powszedniego. T. 1.pdf/153

częła.... To co słyszała i widziała, oddziałało nawet na zwykły strój staréj panny; chociaż niecierpiała Ady i rada się jéj była sprzeciwiać, na ten raz uznała za właściwe ubrać się wykwintniéj, aby okazać, że jéj myśl odgadła. Było w tém i trochę szyderstwa, i odrobinę złości, i może trochę miłości własnéj.
 Ubierała się panna Hortensya zawsze czarno i poważnie, lecz strój ten małemi dodatkami, dawał się urozmaicać i zmieniał charakter.... Narzuciła na ramiona koronkową przepyszną staroświecką chustkę, na szyję wzięła łańcuch kosztowny, a do boku przypięła emaliowany i kameryzowany zegareczek, arcydzieło kunsztu paryzkiego, bardzo pięknie zachowane.... Wszystko to zwykło było występować tylko w święto, była więc pewna, że Ada postrzeże to nadzwyczajne ubranie — i zrozumie je.
 Nie czekając zwykłéj godziny, wyszła z książką w ręku na pokoje — i siadła niby czytać u okna. W istocie było to jéj stanowisko obserwacyjne, z którego Adę wychodzącą ze swych pokojów i każdy jéj ruch mogła widzieć wygodnie.
 Gospodyni zwykle wychodziła dosyć późno. Z rana przechadzała się po ogrodzie, pracowała w swoim pokoju, siedziała w bibliotece. Tego dnia, nie omyliła się przebiegła kuzynka, Ada wyszła wcześniéj, widocznie ożywiona bardziéj niż zwykle,