Strona:Abraham Penzik - Uwagi w ważnej sprawie.pdf/7

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
Robotnicy i Chłopi Walczą z Hitleryzmem

Jak się zachowała i co czyni obecnie większość społeczeństwa polskiego w Polsce? Lud polski — robotnicy i chłopi — oraz postępowa inteligencja wypowiedziały hitleryzmowi wojnę i prowadzą ją bez przerwy i konsekwentnie. Ich podziemne organizacje przeciwstawiały się wszelkim próbom zdezorganizowania i zdemoralizowania społeczeństwa polskiego tak przez Niemców, jak i przez rodzimych faszystów. Pogromy żydowskie miały niestety miejsce w Polsce także w latach 1939, 1940 i 1941, ale wykonawcy ich spotkali się z potępieniem większości społeczeństwa polskiego. Wypadki narażania własnego życia w związku z ratowaniem wielu Żydów od niechybnej śmierci są dobrze znane. Wiadomo, że pewna ilość Żydów znalazła schronienie w domach Polaków. Wielu Polaków dzieliło się ostatnim kęsem chleba ze współobywatelami Żydami. Chłopi dostarczali żywności do ghett żydowskich, przemycając równacześnie broń palną, choć groziła za to śmierć.
Któż nie słyszał o robotniczej organizacji podziemnej, która szmuglowała broń dla swych towarzyszy żydowskich w ghecie warszawskiem, o odezwie protestującej przeciw urządzaniu ghetta i zapewniającej o solidarności robotników polskich z poza ghetta z robotnikami żydowskimi w ghecie lub o odezwie tej organizacji, ostrzegającej ludność polską, by nie dała posłuchu wezwaniom hitlerowców do prześladowania Żydów i wydania tych, którzy się ukrywają w domach Polaków?

Oddziały Sosnkowskiego Nie Broniły Żydów

Prawdą jest, że podzienma organizacja wojskowa w Polsce, pozostająca pod rozkazami generała Sosnkowskiego, Naczelnego Wodza Wojsk Polskich w Londynie, odmówiła w wielu wypadkach Żydom broni i nigdy oraz nigdzie nie stanęła w ich obronie. Prawdą jest też, że podczas bohaterskich walk w ghecie warszawskiem najpierw w styczniu, a następnie w kwietniu 1943 roku, gdy Niemcy używali armat, tanków i samolotów przeciw Żydom, broniącym się w tym ghecie, polska organizacja wojskowa stała z bronią u nogi i bezczynnie przypatrywała się temu, jak bronią się i giną śmiercią bohaterską współobywatele Żydzi. Nie należy jednak przeoczyć faktu, że kierownictwo polskiej organizacji wojskowej w Anglji, jak i w Kraju spoczywa niestety w rękach reakcyjnych oficerów,