sowieckiej, po wymordowaniu przez Gestapo i armję niemiecką kilku miljonów bezbronnych Żydów w sposób najbardziej bestjalski i wyrafinowany, po zaznajomieniu się z treścią raportu pisarza Tołstoja i komisji rosyjskiej, dotyczącego zabójstwa oficerów polskich przez Niemców oraz raportu Żydowskiej Partji Socjalistycznej “Bund” w Polsce o walkach w ghetto warszawskiem i w różnych obozach koncentracyjnych, po przeczytaniu wielu artykułów Ehrenburga, powieści Wasilewskiej “Tęcza” i wiadomości z tajnych pism tak z Polski, jak i z innych krajów okupowanych przez armję niemiecką, nie podjąłbym się obrony nawet garstki Niemców, którymi są tak zwani “dobrzy Niemcy”.
Jeżeli chodzi o Polaków, to nie można mówić o “dobrych Polakach”. Raczej należy mówić o “złych Polakach”, bo ci stanowią znaczną mniejszość społeczeństwa polskiego. Broszurę o “złych Polakach”, o antysemitach i faszystach polskich, co dopiero ukończyłem. Ukaże się ona wkrótce. Ten artykuł poświęcić chciałbym większości społeczeństwa polskiego, którą należy potraktować tak, jak się traktuje większość społeczeństwa amerykańskiego, angielskiego, norweskiego, duńskiego itp.
Większość społeczeństwa polskiego nigdy nie okazywała tendencyj lub sympatyj faszystowskich, ona zawsze była liberalna i demokratyczna, okazywała pełną tolerancję religijną i narodową swoim współrodakom, była za równouprawnieniem wszystkich obywateli państwa polskiego, przeciwstawiała się reakcyjnym rządom polskim od maja 1926 roku, napiętnowała antyludowe i antysemickie zarządzenia władz, bojkotowała wybory do parlamentu polskiego w latach 1935 i 1938, przeprowadzone na podstawie faszystowskiej ordynacji wyborczej i t. d., i t. d.
Gdy się mówi o społeczeństwie polskiem, trzeba pamiętać o jego strukturze społecznej i ekonomicznej. Polska była krajem agrarnym przed wojną. To nie znaczy, że większość dochodu narodowego pochodziła z uprawy roli, ani też, że miała olbrzymią nadwyżkę produktów rolnych poza zapotrzebowaniem wewnętrznem, którą mogłaby eksportować. Polska była przed wojną krajem agrarnym, bo znaczna większość ludności polskiej (około 70%) żyła na roli, choć nie z roli. Jakkolwiek
