Strona:Żywot i pisma Stanisława Nigra Chrościeskiego humanisty i lekarza poznańskiego wieku XVI-go.pdf/23

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

V.

Arma.

In arma Rdi dni Stanislai Kilowski, canonici Gneznensis etc.,

domini sui clementissimi[1].


Hoc virtus vehitur fluvio, ne sola supersit,
Quae[2] decus illius ferre negasset aqua.
Nauclerus vehit hanc Salomon Kilovius ille,
Cui possit cymbam credere quisque suam.


A gentilitate minime gentilis, amicitiae siquidem certum continet symbolum, ad nos defluxit[3] consuetudo, Rde et benignissime Maecenas, diem hodiernam mutuis donationibus et acceptionibus strenarum observari. Ego, ne videar tam sanctam et piam huius diei legem colere nolle, pro strena mitto versiculos, qui testentur meam perennem et deditissimam erga Rdam Dtionem Vram observantiam. Quo quisque maxime abundat, aliis impertit; ego quoque id, quod mihi est (in aliis enim deficio rebus) libenter largior. Tuum est, Rde dne, servuli tui strenam animo candido oblatam ......[4]. Hanc enim si non invito animo te accepisse intellexero, efficiam, ut post hoc talia accipias, per quae cum apud praesentes, tum apud posteros tui retineatur memoria. Cuius gratiae singulari me ut cum maxime commendatum esse cupio simulque Illi hoc die, qui anni currentis initium primus[5] praecurrit, omnia felicia, omnia candida precor. Ex communi vaporario[6] 1539.

Eiusdem R. D. V.
Stanislaus Niger servulus
addictissimus.




  1. Kilowski był herbu Sulima wedle Paprockiego II. 580 n. (który przytacza napis na nieistniejącym już dzisiaj w katedrze gnieźnieńskiej nagrobku), Niesieckiego 8,562 n, Korytkowskiego, Prałaci i kanon. II 259 n., Niger zaś opisuje we wszystkich trzech wierszykach, z listem powyższym połączonych, herb Śreniawa (rzeka biała w polu czerwonem, płynąca na ukos, jak S przewrócone — z różnymi dodatkami, z krzyżem lub bez krzyża i t. d.). Herbem tym pieczętował się ród Kmitów, dlatego Janicki często pisze o tym herbie; por. Epigr. 30, 31, 32, 33, 51. Pomyłkę Nigra trudno sobie wytłómaczyć. Wierszyki są słabe, autor powtarza się, a myśl swą określa niejasno.
  2. Cod.: qua.
  3. Cod.: difluxit.
  4. Cod.: niedorzecznie: boni consulere.
  5. Cod.: primis.
  6. To określenie miejsca jest mi niezrozumiałem; por. powyżej str. 7, uw. 4.