Strona:Żywe kamienie.djvu/332

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

 Życia radosność sama zataiła się wokół ruin świątnicy dawnej, jakby zaklęta w cmentarne jej milczenie.
 W żywy kamień, w marmuru wyraz i gest, zastygł i goliard tu sam, upojon Baccha upojeniem bez kruż.


Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Żywe_kamienie.djvu/332&oldid=3110508”