W połowie Marca Warszawskie Towarzystwo Artystyczne z inicjatywy Prezesa swego Józefa Ryszkiewicza urządza w salonach Krywulta „Wystawę naszych illustratorów“. Będą to prace specyalnie tak komponowane aby odpowiedzieć mogły celom illustracyi bieżącej. Ciągłe narzekanie naszych wydawców na brak odpowiedniego materyału malarsko-illustracyjnego, naprowadziło inicyatorów na tą myśl — z pewnością dobrą — tem więcej, że wystawa co parę tygodni ma się zmieniać uzupełniać. Towarzystwo Artystyczne zakupi pewną ilość illustracyi z pomiędzy prac wystawionych celem umieszczenia ich w zamierzonej, jednorazowo ukazać się mającej publikacyi — której znów organizatorem będzie znany artysta malarz pan Stefan Popowski. „Towarzystwo Zachęty“ po zamknięciu wystawy jesiennej — otwiera dużą ekspozycyę prac głośnego monachijskiego professora Alexandra Wagnera, tyle zasłużonego polskiemu malarstwu węgra. Wagner od lat 30 z górą uczy w swej pracowni monachijskiej naszych młodych malarzy — śmiało twierdzić można że żaden „Monachijczyk polski“ nie przeszedł przez Akademyą, aby się nieoprzeć o Wagnera. Wagner Szandor bowiem jest naszym przyjacielem wiernym, sztukę naszą ceni i kocha — a z młodymi jak z braćmi żył zawsze... Jednocześnie z pracami głośnego professora, Komitet Zachęty pragnie dać Kolekcyą prac jego uczniów, — której to myśli szczęśliwej, tylko przyklasnąć trzeba — będzie to doskonałą kontrolą, jakie wpływy dodatnie i ujemne przeszły z Mistrza na jego uczni, z których wielu obecnie jest chlubą naszej sztuki.
„Pałac Karasia“ świetny zabytek przeszłości, jeden z niewielu „Pałaców“ naszego biednego grodu — tak straszliwie po barbarzyńsku pustoszonego — ulega rozbiórce! Żadne miasto na kuli ziemskiej, nie zdobyło by się na akt równego barbarzyństwa, więc budowla historyczna, pełna wspomnień przeszłości, pierwszorzędne „dzieło sztuki“ będzie zniesione, tylko na to, aby ustąpić miejsca, powstać mającym ohydnym chałupom czynszowym?? Wszakże pałac ten stanowi ni mniej, ni więcej tylko „tło“ dla profilu Kopernika!!
Ty: „coś wstrzymał słońce, wzruszył ziemię, piżowy kanoniku, nie uniesiesz-że się z siedzenia, nie zagrzmisz barbarzyńcom... Precz!??
