Strona:Świat R. I Nr 9 page 22 4.png

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
Upiór.


Snom się oddaje w moc,
Mżrzeniom palę się w ofierze —
Urocza, czarna noc
Krew-istność ze mnie bierze.

Jak upiór głodny ssie
Czerwień żył moich, moje siły —
Już jej się wargi psie
Od moich ran skrwawiły.

W krwi okien staje twarz —
Czy z snu, czy z ciemni się wylęga?
„Dasz mi się w przemoc, dasz" —
I mrokiem po mnie sięga...

A często upiór ten
Czerwony jawi się we watrze —
Śni mi się krwawy sen,
I patrzę weń, i patrzę...

Tak mię ta czarna noc
Zdradnym urokiem przyniewala —
Dusza, jak ogień, marzy moc
A w popiół się przepala...

Władysław Orkan.