Strona:Świat R. I Nr 5 page 16 2.png

się na Dziennik narodowy, co trwało aż do upadku Warszawy, poczem przywrócono tytuł poprzedni. W takim stanie przetrwało owo pismo do roku 1837 pod redakcyą kolejną tegoż Chłędowskiego, K. M. Grabowskiego, Dobka i Pietrusińskiego.
 Dopiero w roku 1837 Rząd ówczesny krajowy postanowił przeistoczyć ów dziennik i nadać mu charakter „officialnej gazety“ pod tytułem: Gazeta rządowa królestwa polskiego.
 Tutaj odnosi się dokument w sekretnych papierach z roku 1836 przechowywany, oznaczony datą 29 Sierpnia (10 Września) t. r. następującego w przekładzie z języka francuzkiego brzmienia:

 „Od niejakiego czasu krążą po mieście pogłoski, że Rząd powziął zamiar wydawania gazety urzędowej, mającej zastąpić dotychczasowy dziennik powszechny, który istnieć przestanie.

 „Wiadomość ta poruszyła wszystkich redaktorów pism publicznych warszawskich. Każdy z nich czyni zabiegi dla pozyskania redakcyi nowego dziennika dla siebie. Panowie Dobek zwłaszcza, redaktor obecny Dziennika powszechnego i Kaczanowski, właściciel bióra informacyjnego, nie zaniedbują niczego, by ów cel osiągnąć. Ani jeden wszakże, ani drugi, nie posiadają zalet do tego rodzaju pracy niezbędnych.
 „Pan Dobek nie mieszka nawet w Warszawie, a pod względem nowin politycznych, powiedzieć można, że Dziennik powszechny zajmuje ostatnie miejsce w rzędzie pism codziennych, istniejących w Warszawie.
 Pan Kaczanowski, któremu stosunki z wielu urzędnikami kommisyi spraw wewnętrznych dają nadzieję powodzenia w podjętych staraniach, ogląda się już za redaktorem głównym. Jest on obecnie w pertraktacyach z P. Kazimierzem Krupskim, redaktorem Gazety Warszawskiej, lecz nic stanowczego jeszcze między nimi nie zaszło.

 „Pan Krupski jest człowiekiem dostatnim i bardzo uzdolnionym do redagowania takiej właśnie Gazety, jaką Rząd założyć zamierza. Jego opinie polityczne są nawet Rosyi przychylne, a podczas rewolucyi, Gazeta Warszawska, która wtedy jego była własnością, odznaczała się duchem umiarkowania. Dla tego też bardzo mało czytelników miała.

 „Z tem wszystkiem należy tu podać niejakie informacye o trybie jego życia prywatnego.

 „Od roku 1826 ów jegomość żyje na wiarę z żonę aptekarza Sabatowskiego, z którą spłodził dzieci kilkoro. W roku bieżącym otworzył na rzecz swojej kochanki kawiarnię, pod firmą literackiej, gdzie zabawiano się ruletą. Kawiarnia istnieje dotychczas, lecz w roku 1829 wzbroniono tam oddać się hazardowi, z powodu awantur, jakich się dopuszczano. „Do roku 1826 pan Krupski służył w kommisyi sprawiedliwości, lecz w tej epoce, nieboszczyk W. książę Konstanty, dowiedziawszy się o niemoralności jego postępków, a zwłaszcza o namiętności jego do gier hazardowych, rozkazał dać mu dymissyę. Wtedy to pozyskał prawo wydawania Gazety, noszącej tytuł Warszawskiej.“