W dniu 19 Stycznia zmarł po dłuższej chorobie Władysław Wojtasiewicz, rzeźbiarz i dekorator, artysta niezwykłym i oryginalnym talentem od natury obdarzony, a zmarnowany jak tylu innych, których udziałem było pracować na niwie rzeźby Polskiej. — Skończył w szpitalu Świętego Ducha, w zupełnem opuszczeniu, w niedostatku, z tem w głębi duszy żalem głębokim, że nie spełnił na niwie sztuki posłannictwa i nie zajął stanowiska, do którego był siłą wrodzonych zdolności przeznaczony.
Wojtasiewicz pochodził z Litwy, gdzie się w 1850 r. urodził, ale w bardzo młodym wieku przybył do Warszawy, gdyż już w 1867 r. widzimy go na liście uczni szkoły rysunkowej, pod kierunkiem Hadziewicza i Heyla pracującym. Fachowo kształcił się również w pracowni wziętego naówczas rzeźbiarza, Faustyna Cenglera.
Po szczęśliwych pierwszych debiutach samodzielnych, już jako niezwykle wyrobiony technicznie pracownik, opuścił Wojtasiewicz kraj w 1873 r. i udał się za granicę. Po krótszym pobycie w Wiedniu, przybył do Paryża w 1876 r. i tu zaczął swą działalność od pracy kamienierskiej w jednym z większych zakładów rzeźbiarskich. Talent jego jednak w bardzo prędkim czasie pozwolił mu wybić się nad poziom tak dalece, że gdy nastąpiła epoka olbrzymich przygotowań do powszechnej Wystawy Paryzkiej 1878 r., Wojtasiewicz, może jedyny z cudziemskich artystów, bierze czynny udział jako twórca samodzielnych ozdób dekoracyjno-ornamentacyjnych,
które wykonywa na miejscu według swych szkiców.
W świecie artystycznym Paryża zdobyć on także potrafił sławę niezwykle uzdolnionego pracownika i to w kierunku, w którym francuzi od tak dawna przodujące zajęli miejsce. Ubiegają się
Strona:Świat R. I Nr 4 page 28 1.png
Ta strona została przepisana.
Władysław Wojtasiewicz.
Sylwetka pośmiertna.
