Strona:Święci poeci - Pieśni mistycznej miłości.djvu/42

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
39.

Tyś jest miarą sprawiedliwych,
Dla życia Tyś wzorem,
Dla grzeszników Tyś źwierciadłem
I ścisłym klasztorem.
Tyś balsamem, który goi
Niezgojone blizny;
Tyś balsamem, który leczy
Z suchot i zgnilizny.


40.

Zfundowałeś pierwszą szkołę
Miłości w tym świecie,
Nauczając: Panu chwałę
Oddawać będziecie —
A marnościom tej tu ziemi
Kto służbę wypowie,
Zyszcze białą szatę, w jakiej
Chodzą Aniołowie.


41.

Próźny światek z tej się szkoły
Wyśmiewał zuchwale,
I jej wielkim obietnicom
Ucha nie dał wcale.
Lecz Twa dobroć sobie radzi
Ze złymi inaczej:
I kto serce ma skruszone,
Temu wraz przebaczy.