Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 50: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
linki poprawione
m proof
Linia 1: Linia 1:
{{BG Księga Psalmów}}
{{BG Księga Psalmów}}
==Ps 50==



1 Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.<br>
<pages index="Biblia Gdańska (1840)" from="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/626" fromsection="Ps50" to="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/626" tosection="Ps50" />
2 Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.<br>

3 Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.<br>

4 Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.<br>
5 Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.<br>
6 Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. Sela.<br>
7 Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.<br>
8 Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.<br>
9 Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.<br>
10 Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.<br>
11 Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.<br>
12 Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.<br>
13 Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?<br>
14 Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;<br>
15 A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.<br>
16 Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?<br>
17 Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.<br>
18 Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.<br>
19 Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.<br>
20 Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.<br>
21 Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.<br>
22 Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.<br>
23 Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.
{{DG}}
{{DG}}


{{Przypisy}}
{{nawigacja|bieżący=Ps 50|wstecz=[[Biblia Gdańska/Księga Psalmów 49|Ps 49]]|dalej=[[Biblia Gdańska/Księga Psalmów 51|Ps 51]]}}

{{nawigacja|bieżący=Ps 50|wstecz=[[Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 49|Ps 49]]|dalej=[[Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 51|Ps 51]]}}
[[Kategoria:Biblia Gdańska: Księga Psalmów|Ps 050]]
[[Kategoria:Biblia Gdańska: Księga Psalmów|Ps 050]]

Wersja z 01:25, 31 mar 2013


Biblia Gdańska - Stary Testament - Księgi Psalmów

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91 - 92 - 93 - 94 - 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141 - 142 - 143 - 144 - 145 - 146 - 147 - 148 - 149 - 150


Psalm L.


Król Syoński, od wszystkich stron świata ludzkie syny zwoławszy, I. oświadcza się, że on nie korzysta w ofiarach pozwierzchnych, będąc Panem rzeczy wszystkich, ale się kocha w ofiarach chwał i modlitew świętych. II. Gromi niezbożniki, którzy się chlubią wiarą, a iarzmo ciągną z niezbożnymi.
1. Psalm Asafowi podany.
Bóg nad Bogi, Pan mówił i przyzwał ziemi od wschodu słońca aż do zachodu iego.
2. Obiaśnił się Bóg z Syonu w doskonałéy ozdobie.[1]
3. Przyydzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą iego będzie pożyrał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.
4. Przyzowie z góry niebios[2] i ziemi, aby sądził lud swóy.
5. Mówiąc: Zgromadźcie mi święte moie, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.
6. Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość iego; albowiem sam Bóg iest sędzią. Sela.
7. Słuchay, ludu móy! a będę mówił; słuchay, Izraelu! a oświadczę się[3] przed tobą: Iam Bóg, Bóg twóy Iam iest.
8. Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani z całopalenia twego, które są zawsze przedemną.
9. Nie wezmę z domu twoiego cielca, ani z okołu twego kozłów.
10. Albowiem móy iest wszelki zwiérz leśny, i tysiące bydła po górach.
11. Znam wszystko ptastwo po górach, i zwiérz polny iest przedemną.
12. Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo móy iest okrąg[4] ziemi, i napełnienie iego.
13. Izali iadam mięso wołowe? albo piiam krew kozłową?
14. Ofiaruy Bogu chwałę, i odday Naywyższemu śluby twoie;
15. A wzyway mię w dzień utrapienia, tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.
16. Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moie, a bierzesz przymierze moie w usta twoie?
17. Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moie za się.
18. Widziszli złodzieia, bieżysz z nim, a z cudzołożniki masz skład twóy.
19. Usta twoie rozpuszczasz na złe, a ięzyk twóy składa zdrady.
20. Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twoiéy.
21. Toś czynił, a Iam milczał; dla tegoś mniemał, żem Ia tobie podobny, ale będę cię karał, stawięć to przed oczy twoie.
22. Zrozumieycież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snadź porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.
23. Kto mi ofiaruie chwałę, uczci mię; a temu, który naprawuie drogę swą, ukażę zbawienie Boże.





 Ps 49 Ps 50 Ps 51