Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/227: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
 
(Brak różnic)

Aktualna wersja na dzień 23:38, 3 maj 2021

Ta strona została przepisana.

ralne. We wsi Pasterskiej, dans le village des Pasteurs, wszyscy mieszkańcy są Muzułmanie. Gdzie było cudowne pasterzom objawienie, są ruiny kaplicy. Przy Betleemie, o godzinę odległości, jest wieś Beit-Jutta, w której jest seminaryum główne katolickie i kościół pod tytułem N. M. Panny. Tam są sami tylko chrześcijanie, żaden nie mieszka, nawet nie wchodzi Mahometanin. Twierdzą bowiem, że powietrze tam dla nich jest zabijające; ktoby wszedł do Beit-Galla, jakby wstąpił do grobu. Bóg ocalił różne miejsca od mahometańskiego fanatyzmu. Gdy ustąpili chrześcijańscy obrońcy, przesąd, przestrach w wierze mahometańskiej ocalił niektóre miejsca. W Beit-Jalla zakwitła osada katolicka, wzniósł się kościół N. M. Panny, rezydencya jerozolimskiego patryarchy, i seminaryum. Obok Beit-Jalla jest wioska, która ma piękne winnice, zowią ją wsią św. Filipa. Tu Filip ochrzcił sługe, niewolnika królowej Etyopii. Okazują nawet miejsce, w którem chrzest się ten odbył, niedaleko strumienia.
W Betleem zostały Salomonowe, niezatarte wiekami pamiątki. Są trzy sadzawki kamienne, niezwyczajnej długości i głębokości, z wybornego ciosowego kamienia wyrobione, w takiej pochyłości wyżłobione, że woda z jednej wpływa do drugiej, potém do trzeciej. Pierwsza ma 150 stóp długości, a 80 szerokości. Druga jest szersza i dłuższa. Trzecia najobszerniejsza i najpiękniejsza. Ojciec Nau, pisząc o Ziemi świętéj, sądził, że do sadzawek płynie woda ze źródła. Woda ta płynie tylko z deszczu. O 200 kroków na północ pierwszej sadzawki, znajduje się zródło zamknięte, Fontaine scellée. Dół głęboki, z którego wypływają trzy najobfitsze źródła. Te źródła łączą się ze sobą w jednym kanale i wpływają do groty, do której się chodzi dziesięciu schodami. A potém wody przechodzą kanałem w sklepieniu kamiennem obok sadzawek do Betleem, a stamtąd do Jeruzalem. Woda ta w wielkiej jest czci u miejscowego ludu. W miejscu obwarowanem, jakby w zamku, są chatki, w których mieszkają ludzie, którzy pilnują, aby nikt nie splugawił tej wody, za co wymie-