Na ludową nutę (Franko, 1913): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
 
+tytuł oryg
Linia 9: Linia 9:
| miejsce wydania = Lwów — Złoczów
| miejsce wydania = Lwów — Złoczów
| tłumacz = Sydir Twerdochlib
| tłumacz = Sydir Twerdochlib
| tytuł oryginalny =
| tytuł oryginalny = ''Зелений явір, зелений явір…''
| źródło = [[commons:File:PL Antologia współczesnych poetów ukraińskich.djvu|Skany na Commons]]
| źródło = [[commons:File:PL Antologia współczesnych poetów ukraińskich.djvu|Skany na Commons]]
| strona indeksu = PL Antologia współczesnych poetów ukraińskich.djvu
| strona indeksu = PL Antologia współczesnych poetów ukraińskich.djvu

Wersja z 14:43, 10 kwi 2021

>>> Dane tekstu >>>
Autor Iwan Franko
Tytuł Na ludową nutę
Pochodzenie Antologia współczesnych poetów ukraińskich
Data wyd. 1913
Druk Księgarnia Wilhelma Zukerkandla
Miejsce wyd. Lwów — Złoczów
Tłumacz Sydir Twerdochlib
Tytuł orygin. Зелений явір, зелений явір…
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Indeks stron


NA LUDOWĄ NUTĘ.

Zielony jawor, zielony jawor,
Zieleńsza jeszcze iwa;
Ze wszystkich dziewcząt, ze wszystkich dziewcząt
Jedna mi tylko miła.

Czerwona róża, czerwona róża
Kwiatów to krasawica;
Nie widzę róży, nie widzę róży,
Tylko mej miłej lica.

Złocista zorza z niebiosów morza
Mruga miesięczną nocą,
Nad gwiazdy żarne wolę ja czarne
Oczy, co tak migocą.

Spiżowe dzwony, srebrne ich tony,
Dusza mi ich nie syta —
A jej szczebioty — kłoski to złote,
Słowo za serce chwyta.

Szerokie morze, wielkie — mój Boże, —
Nie widny brzeg daleki,
Ale w mem sercu większy ból gorze:
Straciłem ją na wieki.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Iwan Franko i tłumacza: Sydir Twerdochlib.