Sen (Geibel): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot zamienia szablony licencji |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Dane tekstu |
{{Dane tekstu |
||
| |
|autor=Emanuel Geibel |
||
| |
|tytuł=Sen |
||
| |
|podtytuł= |
||
| |
|pochodzenie=''[[Z obcego Parnasu]]'' |
||
| |
|tłumacz=Stanisław Budziński |
||
| |
|wydawca=Księgarnia A. Gruszeckiego |
||
|druk=Bracia Jeżyńscy |
|||
| drukarz = Druk Braci Jeżyńskich |
|||
| |
|rok wydania=1886 |
||
| |
|miejsce wydania=Warszawa |
||
| |
|strona indeksu=Z obcego Parnasu (antologia) |
||
| |
|źródło=[[commons:File:PL Z obcego Parnasu (antologia).djvu|Skany na Commons]] |
||
| |
|poprzedni=Z obcego Parnasu/z Geibla |
||
| |
|następny=Lilia (Geibel) |
||
| |
|inne={{epub}} |
||
{{całość|Z obcego Parnasu/całość|antologia|Cała|epub=i}} |
|||
}} |
}} |
||
Wersja z 22:59, 4 lip 2017
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Sen |
| Pochodzenie | Z obcego Parnasu |
| Wydawca | Księgarnia A. Gruszeckiego |
| Data wyd. | 1886 |
| Druk | Bracia Jeżyńscy |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tłumacz | Stanisław Budziński |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cała antologia |
| Indeks stron | |
Gdybym ja był bogaczem, baszą nad tym krajem,
Jakżebym kraj ten kochał z wawrzynowym gajem,
Gdzie bujne ziarno, ciężkie winne grono,
W kryształowem powietrzu to złociste słońce,
Ogrody tchnieniem róży wiecznie woniejące,
Morza błękitną przestrzeń niezmierzoną!
A w południe bym spoczął na miękkiej purpurze,
W roskosznym gmachu, gdzie w białym marmurze
Nieustająco szemrzą wodotryski,
Gdzie murzynek, zrodzony w Nigru okolicy,
Z krętym wełnistym włosem, w złotej zausznicy,
Przy gitarze zawodzi pieśń swojej kołyski.
Lub na pysznym rumaku z arabskiego stada,
Co kiedy jak wiatr pędzi, płomień z ócz mu pada,
Gnałbym po szczytach wzgórzy i doliny jarze,
Pośród cienia plantanów, w maisu obszary,
Nad strumieniem wspaniałym, gdzie jakby sztandary
Dumnie palm powiewają szerokie wachlarze.
A w porze, kiedy słowik pieje pieśń tęsknoty
Z miękkich jedwabi kazałbym robić namioty
Na aksamitnem świeżem wzgórz odzieniu;
Patrzeć, jakby się fale w nieskończoność snuły,
I spoglądać na miasto, cyprysy, kopuły,
Kiedy się palą w purpury płomieniu.
Potem śród słodkiej nocy na lekkiej galerze
Płynąć przy brzmieniu fletów, rzuciwszy wybrzeże,
Kiedy zmierzchy półksiężyc tajnym wdziękiem stroją;
Zlekka z lica wybranej uniosłszy zasłony,
Ujrzałbym w ciemném oku płomień rozrzarzony
Coby mi mówił: „luby, jam jest twoją!”.
Tak śnił niewolnik. Kajdan wtem brzękły ogniwa,
I z przerażeniem z łoża spoczynku się zrywa,
Z sinemi usty, z spojrzeniem tęsknoty:
Bo gwiazda ranna zbladła już w błękitnym wschodzie,
Przed jeńcem stał dozorca, głaszcząc się po brodzie,
I krzyknął: „wstawaj ty psie do roboty!”
