Strona:Wacław Gąsiorowski - Mędrala.djvu/10: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Skorygowana: lit. |
Himiltruda (dyskusja | edycje) |
||
| Status strony | Status strony | ||
| - | + | Uwierzytelniona | |
| Treść strony (podlegająca transkluzji): | Treść strony (podlegająca transkluzji): | ||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
{{tab}}— Sprawiedliwie gadacie — potwierdził Luśnia. — Juści co konował to i praktyk — gdzie nam się z nim równać!... Ale, kiedy nas pytaliście, co robić, to radziliśmy, nie wiedząc, że do konowała iść chcecie.<br /> |
{{tab}}— Sprawiedliwie gadacie — potwierdził Luśnia. — Juści co konował to i praktyk — gdzie nam się z nim równać!... Ale, kiedy nas pytaliście, co robić, to radziliśmy, nie wiedząc, że do konowała iść chcecie.<br /> |
||
{{tab}}Nazajutrz Stęporek do weterynarza nie poszedł, krowina do reszty zesłabła i trzeciego dnia nad ranem zdechła.<br /> |
{{tab}}Nazajutrz Stęporek do weterynarza nie poszedł, krowina do reszty zesłabła i trzeciego dnia nad ranem zdechła.<br /> |
||
{{tab}}Zmartwiła się Michałowa i dalej zawodzić, a mężowi wyrzucać, że i sąsiadów nie posłuchał i u konowała nie był. |
{{tab}}Zmartwiła się Michałowa i dalej zawodzić, a mężowi wyrzucać, że i sąsiadów nie posłuchał i u konowała nie był. Stęporek się nachmurzył i na żonę.<br /> |
||
Aktualna wersja na dzień 21:09, 17 lut 2017
chciała, ślepia jej zamgliło, trzęsła się i pokasływała. Zafrasował się Michał, sprosił sąsiadów i dawaj radzić.
Jeden mówił to, drugi owo, a każdy zalecał znane i nieszkodliwe środki, wspominając kolejno wiadome mu wypadki bydlęcych chorób.
Na to Stęporek jeno głową kiwał i z politowaniem ruszał ramionami, wreszcie, kiedy stary Luśnia chciał natychmiast zabrać się do ratowania krowiny, Michał na niego zakrzyknął i dalej swoje:
— Wy wiecie jedno, ja wim drugie! Krowina choruje — nie ma co. Ale, wyśta nie konował, żeby się akuratnie na lekarstwie znać! Po licha na niepewne kurować, kiej o pięć wiorst w osadzie weterynarz mieszka!.. Do niego gadzinę odstawię i już!!..
— Sprawiedliwie gadacie — potwierdził Luśnia. — Juści co konował to i praktyk — gdzie nam się z nim równać!... Ale, kiedy nas pytaliście, co robić, to radziliśmy, nie wiedząc, że do konowała iść chcecie.
Nazajutrz Stęporek do weterynarza nie poszedł, krowina do reszty zesłabła i trzeciego dnia nad ranem zdechła.
Zmartwiła się Michałowa i dalej zawodzić, a mężowi wyrzucać, że i sąsiadów nie posłuchał i u konowała nie był. Stęporek się nachmurzył i na żonę.