Strona:PL Aleksander Fredro - Dzieła tom I.djvu/065: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Wersja z 22:24, 15 cze 2015

Ta strona została skorygowana.

Poufałości z sobą nie miejmy za wiele,
Myśląc o wzrastającym pośród nas przedziele.

Lubomir.

Niszczysz miłość ku sobie, zostawże szacunek.

Flora.

Dla wielkich w dostojeństwie najmniejszy frasunek;
O moję teraz łaskę świat będzie się starać,
Moim wzrokiem nagradzać potrafię i karać,
Szacunek szlachty panom jest winną daniną,
A ich złość i obmowa pośród wzgardy giną.

Lubomir.

Tak? nie mam co powiedzieć, ten sposób myślenia
Zadziwia mnie, oświeca, razem czucie zmienia.

Flora.

Zatém związek zerwany?...

Lubomir.

Za twą łaskę liczę;
Żegnam cię więc, żałuję, jednak szczęścia życzę.
(odchodzi)

SCENA II.
Flora. (sama)

Straszna rozpacz nim miota, zazdrość go pożera,
Ale wszak on nie pierwszy z miłości umiera;
Darmo wszystkich nagradzać darem naszej ręki,
Których często powabne zniewalają wdzięki.

(po krótkiem milczeniu)

Wprawdzie dawnemi czasy lubiłam go nieco,
Lecz zwykle nasze gusta z godzinami lecą;
Co wczoraj było pięknem, dziś brzydkiem być może,
Mamże dla dawnéj woni, zwiędłą nosić różę?

@@ Status strony / Status strony @@
-Przepisana
+Skorygowana
@@ Treść strony (podlegająca transkluzji): / Treść strony (podlegająca transkluzji): @@
@@ Linia 5: / Linia 5: @@
 {{centruj|'''Flora.'''}}
 <poem>Dla wielkich w dostojeństwie najmniejszy frasunek;
-O moje teraz łaskę świat będzie się starać,
+O moję teraz łaskę świat będzie się starać,
 Moim wzrokiem nagradzać potrafię i karać,
 Szacunek szlachty panom jest winną daniną,
@@ Linia 13: / Linia 13: @@
 Zadziwia mnie, oświeca, razem czucie zmienia.</poem><br />
 {{centruj|'''Flora.'''}}
-<poem>Zatem związek zerwany?...</poem><br />
+<poem>Zatém związek zerwany?...</poem><br />
 {{centruj|'''Lubomir.'''}}
 <poem>{{tab|150}}Za twą łaskę liczę;
-Żegnam cie więc, żałuje, jednak szczęścia życzę.
+Żegnam cię więc, żałuję, jednak szczęścia życzę.
 {{tab|240}}(odchodzi)</poem><br />
 {{---}}<br />
@@ Linia 25: / Linia 25: @@
 Darmo wszystkich nagradzać darem naszej ręki,
 Których często powabne zniewalają wdzięki.</poem>
-{{centruj|''(po krótkièm milczeniu)''}}
+{{centruj|''(po krótkiem milczeniu)''}}
 <poem>Wprawdzie dawnemi czasy lubiłam go nieco,
 Lecz zwykle nasze gusta z godzinami lecą;
 Co wczoraj było pięknem, dziś brzydkiem być może,
-Mamże dla dawnej woni, zwiędłą nosić róże?</poem>
+Mamże dla dawnéj woni, zwiędłą nosić różę?</poem>