Strona:Pieśni narodowe.djvu/105: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Status strony | Status strony | ||
- | + | Uwierzytelniona | |
Treść strony (podlegająca transkluzji): | Treść strony (podlegająca transkluzji): | ||
Linia 1: | Linia 1: | ||
<poem>Znikła, jak lekki powiew wietrzyka, |
<poem>Znikła, jak lekki powiew wietrzyka, |
||
A on sam jeden pozostał. |
A on sam jeden pozostał. |
||
::Sam został, dziką |
::Sam został, dziką powraca drogą, |
||
Ziemia uchyla się grzązka. |
Ziemia uchyla się grzązka. |
||
Cisza wokoło, tylko pod nogą |
Cisza wokoło, tylko pod nogą |
||
Linia 19: | Linia 19: | ||
„Chłopcze mój piękny, chłopcze mój młody |
„Chłopcze mój piękny, chłopcze mój młody |
||
Zanuci czule dziewica — |
Zanuci czule dziewica — |
||
{{ |
{{Korekta|Ty co|Po co}} wokoło Świtezi wody |
||
Błądzisz przy świetle księżyca? |
Błądzisz przy świetle księżyca? |
||
::„Po co żałujesz dzikiej wietrznicy, |
::„Po co żałujesz dzikiej wietrznicy, |
Wersja z 15:12, 21 mar 2015
Znikła, jak lekki powiew wietrzyka,
A on sam jeden pozostał.
Sam został, dziką powraca drogą,
Ziemia uchyla się grzązka.
Cisza wokoło, tylko pod nogą
Zwiędła szeleszcze gałązka.
Idzie nad wodą, błędny krok niesie,
Błędnemi strzela oczyma:
Wtem wiatr zaszumiał po gęstym lesie,
Woda się burzy i wzdyma.
Burzy się, wzdyma, pękają tonie,
O niesłychane zjawiska!
Ponad srebrzyste Świtezi błonie
Dziewicza piękność wytryska.
Jej twarz, jak róży bladej zawoje,
Skropione jutrzenki łezką;
Jako mgła lekka, tak lekkie stroje
Obwiały postać niebieską.
„Chłopcze mój piękny, chłopcze mój młody
Zanuci czule dziewica —
Ty co wokoło Świtezi wody
Błądzisz przy świetle księżyca?
„Po co żałujesz dzikiej wietrznicy,
Która cię zwabia w te knieje.
Zawraca głowę, rzuca w tęsknicy,
I może jeszcze się śmieje?
„Daj się namówić czułym wyrazem:
Porzuć wzdychania i żale,
Do mnie tu, do mnie! tu będziem razem
Po wodnym pląsać krysztale.