Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 28: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
linki poprawione |
m proof |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{BG Księga Psalmów}} |
{{BG Księga Psalmów}} |
||
==Ps 28== |
|||
1 Psalm Dawidowy. Do ciebie, Panie! wołam, skało moja! nie milcz na wołanie moje, bym snać, jeźli mi się nie ozwiesz, nie stał się podobnym zstępującym do grobu.<br> |
|||
<pages index="Biblia Gdańska (1840)" from="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/612" fromsection="Ps28" to="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/613" tosection="Ps28" /> |
|||
2 Wysłuchajże głos próśb moich, gdy wołam do ciebie, gdy podnoszę ręce moje do świątnicy świętej twojej.<br> |
|||
3 Nie zagarniaj mię z niezbożnymi, i z czyniącymi nieprawość, którzy mówią o pokoju z bliźnimi swymi a myślą złe w sercach swoich.<br> |
|||
4 Oddajże im według spraw ich i według złych uczynków ich; według pracy rąk ich oddaj im, oddaj im zapłatę ich.<br> |
|||
5 Albowiem nie zrozumiewają spraw Pańskich, ani uczynków rąk jego; przetoż ich popsuje, a nie pobuduje ich.<br> |
|||
6 Błogosławiony Pan; albowiem wysłuchał głos próśb moich.<br> |
|||
7 Pan jest mocą moją i tarczą moją, w nim, nadzieję ma serce moje, a jestem poratowany; przetoż się rozweseliło serce moje, a pieśnią moją chwalić go będę.<br> |
|||
8 Pan jest mocą swych, i mocą zbawienia pomazańca swego on jest.<br> |
|||
9 Zbaw lud twój, Panie! a błogosław dziedzictwu twemu, i paś ich, i wywyższaj aż na wieki. |
|||
{{DG}} |
{{DG}} |
||
{{Przypisy}} |
|||
{{nawigacja|bieżący=Ps 28|wstecz=[[Biblia Gdańska/ |
{{nawigacja|bieżący=Ps 28|wstecz=[[Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 27|Ps 27]]|dalej=[[Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 29|Ps 29]]}} |
||
[[Kategoria:Biblia Gdańska: Księga Psalmów|Ps 028]] |
[[Kategoria:Biblia Gdańska: Księga Psalmów|Ps 028]] |
||
Wersja z 18:51, 11 mar 2013
I. Dawid prosi Boga, aby go ratował. II. że modlitwa iego skutek wzięła, Boga chwali. III. Dalszéy opieki iego sobie i ludowi Bożemu żąda.
1. Psalm Dawidów.
Do ciebie, Panie! wołam Skało moia! nie milcz na wołanie moie,[1] bym snadź, ieźli mi się nie ozwiesz, nie stał się podobnym zstępuiącym do grobu.
2. Wysłuchayże głos próźb moich, gdy wołam do ciebie, gdy podnoszę ręce moie do świątnicy świętéy twoiéy.
3. Nie zagarniay mię z niezbożnymi, i z czyniącymi nieprawość, którzy mówią o pokoiu[2] z bliźnimi swymi, a myślą złe w sercach swoich.
4. Oddayże im według spraw ich i według złych uczynków ich; według pracy rąk ich odday im, odday im zapłatę ich.
5. Albowiem nie zrozumiewaią spraw Pańskich, ani uczynków rąk iego; przetoż ie popsuie, a nie pobuduie ich.
6. Błogosławiony Pan; albowiem wysłuchał głos próźb moich.
7. Pan iest mocą moią[3] i tarczą moią, w nim nadzieię ma serce moie, a iestem poratowany; przetoż się rozweseliło serce moie, a pieśnią moią chwalić go będę.
8. Pan iest mocą swych, i mocą[4] zbawienia pomazańca swego on iest.
9. Zbaw lud twóy, Panie! a błogosław dziedzictwu twemu, i paś ie, i wywyższay aż na wieki.
 Ps 27 |
Ps 28 | Ps 29  |
|