Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/55

 Tapsja, łć., plaster leczniczy naciągający i lekko drażniący z rośliny tapsja.

 Tara, wł., waga opakowania towaru; extra t. = potrącany przy niektórych towarach oprócz wagi opakowania procent zwyczajowy od wagi czystego towaru; super t. = nadwaga, dodawany przez hurtowników detalistom towar w ilości ½ do 1% czystej wagi na straty przy detalicznej sprzedaży; uso t. = tara zwyczajowa, którą potrąca ś. od wagi towaru z opakowaniem, zamiast ważyć osobno opakowanie; bywa nieraz mniejsza niż istotna waga opakowania.

 Taraban, arab., bęben, tołombas.

 Tarabanić, arab., bębnić, uderzać w bęben.

 Tarabańczyk, arab., człowiek bębniący na bębnie wojskowym, dobosz.

 Tarać (ś.), Tarbać (ś.), tarzać (ś.).

 Taradajka, powóz trzęsący bez resorów, prosta kolaska; żart., osoba gadatliwa.

 Tarakan — p. Karaluch.

 Taran, gr., u starożytnych machina wojenna, zaopatrzona w ciężką głowicę żelazną do rozbijania murów twierdz obleganych (fig.); bałwan morski.

 Tarant, koń maści niejednolitej, lecz składającej ś. z łat białych, pomieszanych z czarnemi, siwemi, kasztanowatemi i t. p.

 Tarantas, ros., powóz podróżny, z pudłem podobnym do karecianego, osadzonym na długich drągach zamiast resorów (fig.).

 Tarantela, wł., taniec włoski w bardzo szybkim tempie.

 Tarantowacina, maść czarno i biało nakrapiana; deseń na marmurze w czarne cętki.

 Tarantowaty, Tarantowy, maści nakrapianej czarno z białem, czarno centkowany.

 Tarantula, gatunek pająka płucodysznego, żyjącego w połud. Europie (f.).

 Tarapata, t-y, w wyraż.: być w t-ach, mieć t-y = kłopoty.

 Tarara!, wykrz., naśladujący głos sikory; naśladujący odgłos kół wozu w czasie szybkiej jazdy; naśladujący głos trąbki a. długie i monotonne gadanie; akurat!

 Taras, nm., forma wyżyny, przechodzącej w nizinę nagłym stromym spadkiem nakształt stopnia schodów; szerokie podmurowanie na pochyłości, stromą ścianą schodzące ku zboczu; przy wykwintniejszych budynkach rodzaj szerokiej niekrytej werandy, wzniesionej na słupkach lub na podmurowaniu: płaski dach otoczony balustradą (fig.); więzienie, wieża; nasypka do zawalenia czego (chróst, gruz i t. p.); lepiej z lasu. niż z t-u = lepiej uciec, niż dać ś. uwięzić.

 Tarasek, nm., mały taras.

 Tarasować, nm., podpierać mocno drzwi, bramę w celu niedopuszczenia obcych; t. kogo = wsadzać go do więzienia.

 Tarasowaty, nm., w kształcie tarasu.

 Tarasowe (ego), nm., opłata od tarasu, więzienia.

 Tarasowy, nm., dotyczący tarasu, zrobiony, utworzony nakształt tarasu; wznoszący ś. tarasami: powierzchnia gruntu t-a; rzecz. dozorca więźniów.