Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/50

lerzyk, cienki krążek płaski; krajać owoce, jarzynę w t-ki.

 Talassometr, gr., przyrząd do mierzenia wysokości poziomu morza, przypływu i odpływu.

 Talassoterapja, gr., leczenie podróżami, kąpielami morskiemi, powietrzem morskim.

 Taleman, szw., mówca ze stanu włościańskiego na sejmie szwedzkim.

 Talent, gr., w starożytności waga srebra, później jednostka monetarna, przedstawiająca wartość srebra lub złota ważącego talent = 60 minom (w dzisiejszej monecie = około 1, 412 rub. = 5, 733 frankom); wybitna zdolność umysłowa, przechodząca zwykłą miarę; człowiek obdarzony talentem, człowiek utalentowany, posiadający t. w pewnym kierunku.

 Talentowy, dotyczący talentu.

 Talerz, nm., naczynie stołowe, porcelanowe, fajansowe, metalowe, okrągłe, płaskie lub wgłębione z brzegiem wygiętym i podniesionym; t. płaski = przeznaczony na pokarmy stałe; t. głęboki = na potrawy płynne; wyłożyć co jak na t. = wyraźnie; żyć z cudzego t-a, patrzeć na cudzy t. = żyć kosztem drugiego, być uciążliwym; nie widzieć t-a przed nosem = nie rozumieć, nie domyślić się, być roztargnionym; w lm., t-e, instrument muzyczny perkusyjny, składający ś. z dwu okrągłych płyt metalowych, żele (f.).

 Talerzyk, nm., zdr., od Talerz; mały talerz, krążek, talarek; rodzaj ślimaka płucodysznego (f.).

 Talerzykowaty, nm., pudobny do talerzyka, okrągławy.

 Talizman, ar., przedmiot posiadający jakoby tajemniczą moc przynoszenia szczęścia, chronienia od złego, zachowywania zdrowia i t. p.; to samo co amulet, środek czarodziejski.

 Talizmanowy, ar., dotyczący talizmanu.

 Talja, gr., jedna z dziewięciu muz, opiekunka sztuki dramatycznej, przedstawiana ze zwierciadłem w jednej, a maską w drugiej ręce (fig.).

 Talja, fr., kibić, figura, postawa; pewna ilość kart potrzebnych do danej gry, kłoda.

 Taljon, łć., w grze w karty: dwie lub więcej kart odłożonych i zakrytych, dostających się najwyżej licytującemu; w dominie: kamienie przykupne; odwet.

 Talk, ar., łojek, steatyt, minerał miękki, barwy białej, żółtawej lub zielonawej, blasku perłowego, w dotknięciu tłusty, używany do glansowania papieru, skóry, także używany przez krawców do robienia znaków na suknie (drobno sproszkowany nosi nazwę federwajsu).

 Talka, zwinięte pasmo nici, jedwabiu i t. p.

 Talman, fin., prezydujący w sejmie finlandzkim.

 Talmigold, nm., aljaż, będący stopem miedzi, cynku, cyny i żelaza, platerowany złotem, używany na wyroby tanich biżuterji.

 Talmud, hebr., zbiór ksiąg religijnych i prawodawcych żydowskich, ułożony przez rabinów w III w. po Chr., a składający się z dwuch części: Miszny i Gemary.

 Talmudyczny, hebr., dotyczący talmudu.

 Talmudysta, Talmudzista, hebr.,