Sonety (Shakespeare, 1913)/XXXVIII

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor William Shakespeare
Tytuł Sonety Shakespeare’a
Wydawca Gebethner i Wolff
Data wyd. 1913
Druk W. L. Anczyc i Sp.
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Maria Sułkowska
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
XXXVIII.

Innego Muza nie szuka natchnienia,
Póki Ty żyjesz; istoty Twej wdzięki
Wlewasz w me rymy, a takiego mienia
Niegodny papier i słów puste dźwięki.
I wdzięczność Twoja na Ciebie spaść musi,
Jeśli zasłużył wiersz na Twoje łaski:
Potrafią śpiewać ludzie nawet głusi,
Temu, co natchnień jasne sieje blaski.
I lepszą jesteś, Ty, Muzą dziesiątą
Od dawnych, których wzywali poeci.
Kto Ciebie wzywa, natchnień mocą świętą,
Niech wiersz zaśpiewa, co nad Czas przeleci!
Jeżeli ujdzie Muza moja zguby,
Trud będzie moim, Twoje będą chluby.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: William Shakespeare i tłumacza: Maria Sułkowska.