Sonety (Shakespeare, 1913)/XXVI

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor William Shakespeare
Tytuł Sonety Shakespeare’a
Wydawca Gebethner i Wolff
Data wyd. 1913
Druk W. L. Anczyc i Sp.
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Maria Sułkowska
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
XXVI.

Panie miłości, którego zasługi
Powinność moją w hołd związały lenny,
Piszę, nie dowcip okazać piśmienny
Lecz by Ci płacić powinności długi.
Powinność wielką, mój dowcip zbyt mały,
Słów nie znajdując, przedstawi niegodnie;
Lecz dufam, znając Twój umysł wspaniały,
Że ją, choć nagą przyjmiesz niezawodnie.
Jeśli, wiodącą losów mych koleje,
Gwiazda łaskawie wejrzy na me błędy,
Miłość obdartą w złotogłów odzieje,
Zasłużę sobie na Twe słodkie względy;
Miłością k’Tobie ośmielę się puszyć,
Dotychmiast muszę w skrytości się kruszyć.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: William Shakespeare i tłumacza: Maria Sułkowska.