Sonety (Shakespeare, 1913)/IV

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor William Shakespeare
Tytuł Sonety Shakespeare’a
Wydawca Gebethner i Wolff
Data wyd. 1913
Druk W. L. Anczyc i Sp.
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Maria Sułkowska
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
IV.

Śliczności płocha! czemu sam dla siebie
Rozrzutnie trwonisz piękności legata?
Natury władza nie daje, użycza;
Wolnej od wolnych należna zapłata.
Więc, piękny sknero, czemu dać zazdrościsz
Bogactw, byś darzył, danych Ci bez liku?
Jakież do skarbów prawa sobie rościsz?
Żyć z nich nie umiesz, zły dożywotniku!
I cóż trwałego samolubstwo wskóra?
Sam się oszukasz o Twe miłe życie.
Gdy do odejścia wezwie Cię natura,
Kogóż dziedzicem zostawisz na świecie?
Gdyż nieużyta legnie z Tobą w trumnie
Piękność, co woli strzec mogła rozumnie.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: William Shakespeare i tłumacza: Maria Sułkowska.