Sonety (Jan Nepomucen Kamiński)/31

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Jan Nepomucen Kamiński
Tytuł Sonety
Data wyd. 1827
Druk Piotr Piller
Miejsce wyd. Lwów
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
31.

Skryy ią pod ziemię, ia spoyrzę w iéy lice!
Kiedy się duchem dwa ożenią duchy,
Czémże im morza, nayszérszy ląd suchy
By się nie zbiegły, wymierzą granicę?
Możesz ty wstrzymać światła łyskawice?
Możesz nadzieie i słodkie otuchy,
Te świętoiańskie, w nocy tlące muchy,
Jedném dmuchnięciem zagasić iak świécę?
Takżeś potężny i w twóy rozum dumny?
Wstrzymaszże magnet, by się w kres nie kłonił?
Zchwycisz głos dzwonu, kiedy iuż zadzwonił?
Rozkażesz wiedzy, aby nie wiedziała?
Marna w téy mierze iest twoia przechwała,
Ciało zakopiesz, a duch wzéydzie z trumny!



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jan Nepomucen Kamiński.