Setnik rymów duchownych wtory/CV

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Sebastian Grabowiecki
Tytuł	Setnik rymów duchownych wtory
Pochodzenie	Sebastyana Grabowieckiego Rymy duchowne 1590
Redaktor	Józef Korzeniowski
Wydawca	Akademia Umiejętności
Data wyd.	1893
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały Setnik rymów duchownych wtory; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

CV.

Skłoń ucho lutościwe,
Gdy śród strasznego morza
Świata złego, gdzie pełno trwogi, zorza,
Niesiem prośby rzewliwe

5

Do ciebie, byś nas ratował, troskliwe.

Widzisz, że szturm burzliwy
Zawżdy nas miece, trwoży
Nawałność, która dzień i noc się sroży,
Tak iż jej skok straszliwy

10

Oderwał wiosła i żagiel życzliwy.

Bądź ratunkiem kwapliwym
Łódce już połupany,
Którą wiatr miece z plutą pomieszany,
By w morzu śmierci chciwem

15

Nie zalał, dając późny żal chętliwym.

Widzę, że już przybiła,
Panie, do ostrej skały
A coraz bliżej z strachem cisną wały
I chwila wichrowita,

20

Tak iż się boi na dnie być zakryta.

O jak błogosławieni,
Co w twoje porty wieczne
Wpadli, przez drogi, miejsca niebezpieczne
Życznym wiatrem pędzeni,

25

Żagle zwinąwszy na twój brzeg zsadzeni.

A pozbywszy ciężkości,
Trosk omylnego wieku,
Serce uwiodszy z nędz przykrych człowieku,
W polach twoich radości

30

Żywią, w pokoju wszelakich wdzięczności.

My jeszcze pełni trwogi,
Co na tej głębi trwamy
Okrutnej, kędy pewności nie mamy
O czasie, gdy wiatr drogi

35

Pańskiej wprowadzi w wiecznych gmachów progi.

Błądząc oczy wynosiemy
Ku ojczystym przyłogom,
Gdzieś ty król królem i bóg inszym bogom
A wygnańcy prosiemy

40

Twej łaski; Panie, niech ją odnosiemy!

Rozpuść swoje promienie
W nasze straszne ciemności,
Uskrom nawalność pełną wszech przykrości,
By spokojne płynienie

45

Wesołe drogi swej miało skończenie.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Sebastian Grabowiecki, Józef Korzeniowski.