Scherzo (Norwid)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Scherzo |
| Pochodzenie | Dzieła Cyprjana Norwida |
| Redaktor | Tadeusz Pini |
| Wydawca | Spółka Wydawnicza „Parnas Polski” |
| Data wyd. | 1934 |
| Druk | W. L. Anczyc i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
SCHERZO.
Morituri te salutant, veritas![1]
DOKTÓR.
Napisz nam książkę! WARJAT.
Cóż? Niźli napiszę, DOKTÓR.
Statuę postaw!... WARJAT.
O, jak to naiwnie DOKTÓR.
...Więc prawdę powiedz! WARJAT.
Toć gadałem, DOKTÓR.
Ale bo gadasz ostro — do języka WARJAT.
Oj, tak!... A czemu zdarliście na łyka I tę wam tylko powieść dam: — Przed wieki |
- ↑ (łac.) — Idący na śmierć pozdrawiają cię, prawdo! — Przekształcenie znanych słów, z jakiemi gladiatorzy zwracali się do cezara bezpośrednio przed rozpoczęciem śmiertelnej walki.
- ↑ Jonasz — jeden z 12 proroków mniejszych (ok. w. IX przed Chr.); według opowieści biblijnej połknął go wieloryb i po 3 dniach wypluł go na ląd.