Słownik etymologiczny języka polskiego/sowity
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
sowity, ‘podwójny’ (poseł, poczet), »sowity płaszcz« w psałterzu, łac. ‘diplois’ (‘złożony we dwoje’), »sowisty płaszcz«, r. 1500; ‘obfity’; sowicie, ‘suto’; urobione od sować, p. sunąć.