Słownik etymologiczny języka polskiego/rozmaryn
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
rozmaryn, u ludu we wszelakich postaciach, nawet i rozmajeron (niby z majeranem mieszany) i łozmaryjan i rozma(j); z łac. ros marinus, ‘rosa morska’ (por. rosolis z łac. ros solis).