Słownik etymologiczny języka polskiego/rożen
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
rożen, rożenki, rożnowaty, bynajmniej nie od rogu urobione (jak np. oścień lub kościen od ości lub kości); oboczność rożen i rażen (cerkiewne rażĭn, ‘oścień’, serb. rażań) dowodzi przestawki z pierwotnego *org-, czy *orz-, bo g i z mieniają się; to org- (orz-) powtarza się w różny (p.).
