Słownik etymologiczny języka polskiego/rak
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
rak, prasłowiańskie (od nas przejęli i Prusowie, rakis), raczki (»raczki upiec«, ‘rumienić się’); raczkować, »raczkiem (na raczku) łazić«, ‘pełzać na czworakach’, ale »rakiem (lub na raku) się wlec«, o ‘powolnym, żółwim kroku’; od żarłoczności: »racy by się tego nie jęli« (t.j. ‘ani rak by tego nie ruszył’); żartobliwie: białe raczki, ‘jajka’, z »mazowiecką« odmianą a w e: białe recki; rakowy (np. zupa); rakówki, »oczy rakowe«, ‘kamyczki wapniste w żołądku raka’. Jest przestawka, por. litew. erkē, ‘kleszcz’.
