Słownik etymologiczny języka polskiego/rączka
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
rączka miodu, obejmywała ‘piętnaście i ćwierć garnca’, była czwartą częścią t. zw. w średniowieczu ‘urna mellis’, »pokowu miodu«; była to należność od bartników, składana księciu czy właścicielowi boru. Nazwa od ręka tłumaczy się tem, że wyraz łokieć (na »łokcie« mierzono i daninę rybną: nie ryby »łokciowe«, lecz na pręt długości łokciowej nasadzano ryby) wywołał inne podobne miary od ramienia i ręki, u miodu kiść a wkońcu i rączkę.
