Słownik etymologiczny języka polskiego/pak (paka)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
pak, paka, ‘skrzynia’, pakować, paczka, pakowny, pakunek, pakownia, pakiet, z niem. Pack, packen, Päkchen, i franc. paquet, co przez łac. paccus z niemieckiego poszło.
