Słownik etymologiczny języka polskiego/miał
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
miał, miałki (‘płytki’ i ‘drobny’); miałcza, miel, mielizna, miałkość (i o dowcipie); nie rozróżniam miału, ‘prochu’, od mieli, ‘płytkości’, i dlatego nie łączę miału z mełciem. Lit. mailius, ‘ryba drobna’ (rus. mieluzga to samo, bo »w miałkiej rzece ryba drobna«), łotew. mailite, ‘kiełb’. Cerk. měł, ‘wapno’, i mělŭk, ‘mały’, ‘płytki’; rus. mieł, ‘kreda’, miełkij, ‘drobny’.
