Słownik etymologiczny języka polskiego/leg-
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
leg- w mnóstwie słów łacińskich: legat i legenda (legendowy; różnowiercy wedle niej i bajędę urobili, drwiąco), legalny, o których i niżej, pod legać; legitymować się; legjon i legja (legjonista); osobno leguminę zapisać wypada, bo to dziś ‘potrawa słodka, mączna’, dawniej liczba mn.: leguminy, ‘jarzyny’, z łac. legumen, w l. mn. legumina. Pomijamy lektora i lekturę.
