Słownik etymologiczny języka polskiego/kuglować
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
kuglować, ‘swawolić, błaznować’, kuglarz, 'błazen, pajac’, ‘sztukmistrz’, kugle, ‘figle’, u Czechów dziś kejklirz, kejklowati, dawniej kauklerz, z niem. gaukeln i Gaukler, dawne gougolen, goukelen, co zestawiano z łac. joculari, o wszelakim »igrcu«.
