Słownik etymologiczny języka polskiego/krzynów

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

krzynów, ‘misa’, przestarzałe już w 16. wieku; około r. 1500 »korczak albo krzynów« tłumaczy łac. ‘discus’; p. skrzynia; por. krzynica (p. krynica). U innych Słowian zamiast krzynowu wyłącznie krin, okrin, krinica, o ‘dzbanie’ i ‘misie’. Okrzynek, Stanko r. 1472, o ‘pokrzywie’, zamiast okrszynek, bo on i odcinek zarazem daje, więc to nic do krzynowu nie ma.