Słownik etymologiczny języka polskiego/kozera

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

kozera, kozyra, kozyrować r. 1553, kozernik, ‘atut w kartach’, zastąpione dziś francuskim atutem, w 15. i 16. wieku ogólne i do niedawna jeszcze nie zapomniane; dowolnie od kozy urobione, przeszło od nas na Ruś (nie odwrotnie; w 16. wieku tylko od nas Ruś karty i ich nazwy przejmywała), a wkońcu może na Rumunję (coz) aż do Turków (koz) dotarło; na Rusi rozwinęły się znaczenia; kozyrkiem nazwano i ‘kołnierz’, i ‘ubiór głowy', i ‘daszek u czapki’, a kozyriť znaczy ‘stawiać się hardo’.