Słownik etymologiczny języka polskiego/konopaczyć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
konopaczyć, ‘zatykać szczeliny (w statku, ścianie) kłakami (konopnemi)’, z rus. konopatit’, a to (słoworodem ludowym z konopiami zmieszane) z grec. kalafatō, ‘zatykam’; włos. calafatare (skąd niem. kalfatern) wywodzą jednak z arab. qalafa, ‘kitować (okręt)’, tur. kalafat.
