Słownik etymologiczny języka polskiego/kochać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
kochać, ukochany, kochanek, kochanka, ze wszelakiemi spieszczeniami, kochasia, i i.; kochliwy, kochliwość, zakochany; od koch-, powtarzającego się w złożeniu roz-kosz, co jest i w serbskiem i ruskiem, gdy samo kochać tylko w czeskiem i polskiem zachodzi. Od koch-, zgrubiałego z kos-, ‘dotykać’ (p. kosy).
